De Utrechtsebuitenpoort lag aan het einde van de Utrechtsestraat. Ook wel St. Jorispoort of Sint Joostpoort genoemd. De poort is gebouwd tijdens de staduitleg (1380-1450) als rechthoekige poort met een voorpoort op de Singel.

Aan het einde van de 16e eeuw werd de poort van een bastion voorzien. Aan de buitenzijde bevond zich een houten poort met het stadswapen, vervolgens een ophaalbrug over de binnengracht waarmee de toegang tot de stad kon worden geblokkeerd. Aan de stadszijde bevond zich de hoofdpoort.

Op alle afbeeldingen, behalve van Braun en Hogenberg uit 1588, heeft de poort een schuin aflopend plat dak. Het lijkt erop alsof de oorspronkelijke poort beschadigd is geraakt en men het op deze wijze heeft gerepareerd.

In 1820-1835 gesloopt en vervangen door een tolhek (barrièhek), want bij het binnenkomen van goederen in de stad werd belasting geheven. Nadat in 1865 de stedelijke accijnsen werden opgeheven werd in 1875 het accijnshuise tot politiebureau bestemd.

Het hek ging naar de ingang van Park Randenbroek aan de Bisschopsweg, waar het nog steeds staat.