Voor het sluisje bevindt zich een houten spoelsteiger van het vroegere Liefdehuis Sint Joseph. Ongezien door voorbijgangers konden de zusters daar hun schrob- en boenwerk verrichten in het water van de gracht. Het wordt ‘eindje van de wereld’ genoemd omdat de zusters ongeneeslijk zieken verpleegden en omdat kloosterzusters bij intrede in het klooster afstand deden van het ‘wereldse leven’.

Ook kan de benaming erop duiden dat men hier niet verder kon varen. Tegen de gevel zit nog de schoorsteen van de vroegere bakkerij van het klooster.